ໃນປີ 2018,ທີ່ຜ່ານມາ, ທົ່ວປະເທດໄດ້ເລົ່າລືກັນເມື່ອລາຄາທີ່ດິນໃນຜົ້ງສາລີແພງຂື້ນ, ຂໍ້ມູນຂ່າວວ່າພົ້ງສາລີຈະກາຍເປັນເຂດເສດຖະກິດພິເສດທີ່ ສຳຄັນຂອງປະເທດເຮົາ ໂດຍມີບໍລິສັດໃຫຍ່ແລະນ້ອຍສຸມໃສ່ການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານໂຄງລ່າງຢູ່ຜົ້ງສາລີ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ນັກລົງທືນຫຼັ່ງໄຫຼເຂົ້າມາເປັນເຈົ້າຂອງດິນອຸດົມສົມບູນແຫ່ງນີ້. ແຕ່ມີ ໜ້ອຍຄົນທີ່ຮູ້ວ່າເກືອບ 70% ຂອງດິນແດນແຫ່ງນີ້ແມ່ນລາວເປັນເຈົ້າຂອງແລ້ວ ອ້າຍຄຳຫຼ້າ “ເສດຖີ” ທີ່ດິນຜົ້ງສາລີເກືອບທັງໝັດທີ່ຕ້ອງການຊື້ດິນຕ້ອງໄດ້ຜ່ານ " ເສດຖີ " ຄົນນີ້. ໂດຍສະເພາະແມ່ນເລື່ອງລາວຂອງອ້າຍ ຄຳຫຼ້າກາຍເປັນນັກທຸລະກິດລ້ານໂດລ້າໃນເວລາພຽງ 3 ປີຂອງກາເຮັດວຽກ ເຮັດໃຫ້ທຸກຄົນຕ້ອງສະທ້ນໃຈ.
ເຫດການບໍ່ຄາດຄິດພັດເຫກີດຂື້ນ, ໃນເມື່ອອາຍຸ 18 ປີ, ແມ່ຕູ້ - ຜູ່ທີ່ຮັກແພງທີສຸດ ຂອງຄຳຫຼ້າ ໄດ້ເສຍຊີວິດ, ໃນໄລຍະ 5 ເດືອນທີ່ຜ່ານມາ, ຄຳຫຼ້າ ໄດ້ເບິ່ງແມ່ຕູ້ທີ່ດຸ ໝັ່ນ ຂອງລາວພະຍາຍາມ, ດຽວນີ້ແມ່ຕູ້ໄດ້ເສຍ, ຊີວິດກໍ່ໄດ້ສິ້ນສຸດຄວາມຫວັງທີ່ຈະພະຍາຍາມ. ເວລາຜ່ານໄປໄດ້ 3 ວັນ ຄຳຫຼ້າ ດື່ມຢາຫວັງຂ້າຕົວຕາຍ, ຂໍພຽງແຕ່ຕາຍໄປ, ເພື່ອຈະສິ້ນສຸດຊີວິດທີ່ທຸກທໍລະມານ, ແຕ່ວ່າຫລັງຈາກ 2 ມື້ ຖືກເພື່ອນບ້ານນຳ ຕົວປິ່ນປົວສຸກເສີນ ຄຳຫຼ້າໄດ້ລືມຕາຂື້ນ, ໃນເວລາ 2 ວັນຢູ່ໂຮງໝໍ ຄຳຫຼ້າ ຝັນເຫັນແມ່ຕູ້ ແລະຈົດຈຳຄຳສອນຂອງລາວຄືກັນພິມໄວ້, ແມ່ຕູ້ໄດ້ບອກລາວວ່າເຖິນແນວໄດກໍ່ຕາມຕ້ອງມີຊີວິດຢູ່ໃຫ້ໄດ້ ສະນັ້ນ, ຄຳຫຼ້າຈື່ງ ໄດ້ຂາຍເປັດທຸກໂຕຢູ່ຫລັງບ້ານ, ເອົາເງິນເຂົ້າວຽງຈັນ ສ້າງເນື້ອສ້າງໂຕ, ໜຶ່ງອາທິດຕໍ່ມາ.
ທັນທີທີ່ມາຮອດນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ,ຄຳຫຼ້າ ໄດ້ຂໍໄປເຮັດວຽກຢູ່ຮ້ານອາຫານ ແລະ ເຮັດວຽກທັງເວັນທັງຄືນດ້ວຍເງິນເດືອນ 800,000 ກີບ1 ເດືອນ, ຄຳຫຼ້າພໍໃຈກັບວຽກທີ່ເຮັດ ສະນັ້ນລາວຈຶ່ງເຮັດວຽກດ້ວຍຄວາມດຸໝັ້ນ. ເປັນເວລາຫຼາຍກວ່າ ໜຶ່ງເດືອນ, ຄຳຫຼ້າໄດ້ສັງເກດເຫັນກຸ່ມຄົນ, ແຕ່ງຕົວງາມ, ນຸ່ງເສື້ອຍືດ ແລະ ຊຸດສຸພາບ, ເວລາໄດກໍ່ເວົ້າເງິນຫຼາຍຮ້ອຍລ້ານ ແລະ ຫຼາຍຕື້. ຄັ້ງ ໜຶ່ງ, ໄດ້ຍິນບໍ່ເຂົາເຈົ້າເວົ້າຈຳເປັນຕ້ອງມີໃບປະກາດ, ພຽງແຕ່ມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນ ແລະ ມີຄວາມພະຍາຍາມ, ເຫັນຄວາມຫວັງທີ່ບອບບາງ, ໃນຕອນທ້າຍຄຳຫຼ້າຂໍລົມກັບກຸ່ມຄົນດັ່ງກ່າວ ແລະໄດ້ຮັບເຮັດວຽກມື້ຕໍ່ມາທັນທີ. ແຕ່ຄວາມຈິງບໍ່ມີໃຜຄາດຫວັງ ຄົນເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນພວກຫລອກລວງ, ຫລອກລວງຜູ້ຫຼົງເຊື່ອ, ພວກເຂົາຫຼອກລວງໃຫ້ຄຳຫຼ້າ ກູ້ເງິນ ຈຳນວນ 2.000.000 ກີບເພື່ອຈ່າຍຄ່າ ທຳນຽມເຂົ້າຮ່ວມງານ ແລະ ໃນທ້າຍເດືອນຈະໄດ້ຮັບ 4,000,000 ກີບ, ທັງມີເງິນຈ່າຍດອກເບັ້ຍ, ແລະມີ 2,000,000ກີບໃຊ້ຈ່າຍ, ຄຳຫຼ້າຫຼົງເຊື່ອ ແລະ ເຮັດໃຫ້ລາວສູນເສຍທຸກຢ່າງ, ຢູ່ເທິງບ່າຂອງລາວກັງວົນພາລະ ໜີ້ ສິນ 2,000,000 ກີບ, ຈຳນວນເງິນຫຼາຍບໍ່ສາມາດຈ່າຍໄດ້.
ເກີດ ແລະ ເຕີບໃຫຍ່ຢູ່ໃນຊົນນະບົດທີ່ທຸກຍາກ, ອ້າຍຄຳຫຼ້າ ແມ່ນເດັກ ກຳ ພ້າ, ຖືກພໍ່ແມ່ປະຖິ້ມໄວ້ໃຫ້ແມ່ຕູ້ຕັ້ງແຕ່ຍັງນ້ອຍ, ສະນັ້ນບຸກຄະລິກຂອງ ຄຳຫຼ້າ ແມ່ນໂຕເຕ້ຍ, ບໍ່ມັກປາກແຕ່ສະຫຼາດ ແລະ ພອນສະຫວັນຫຼາຍດ້ານ. ຄາວຍັງນ້ອຍແຕ່ລະຄັ້ງເຫັນເດັກນ້ອຍຄົນອື່ນໆມາພ້ອມກັບພໍ່ແມ່ຄຳຫຼ້າ ສົງໃສວ່າ: "ເປັນຫຍັງບັນດາລູກຄັນຮັ່ງມີ, ຕັ້ງແຕ່ເກີດມາອາໄສແບບມີຄວາມສຸກ, ໃນເຮືອນທີຫຼູຫຼາ, ພໍ່ແມ່ເບີ່ງແຍງເອົາໃຈໃສ່ທຸກດ້ານ. ໃນຂະນະດຽວກັນມີຫຼາຍຊະຕາ ກຳ ທີ່ເປັນເດັກ ກຳພ້າ, ອາໄສຢູ່ໃນເຮືອນທີ່ມືດມິດ, ເປື້ອນເປິ, ບໍ່ມີໃຜເບີ່ງແຍງດູແລພວກເຂົາ,ຄວນດຳລົງຊີວິດແນວໃດເພື່ອເອົາຊະນະອຸປະສັກໃນຊີວິດນີ້?”
ເມື່ອຮູ້ເຖິງຄວາມລຳບາກ, ຄຳຫຼ້າ ພະຍາຍາມຮໍ່າຮຽນແຕ່ວ່າແມ່ຕູ້ຂອງລາວເຖົ້າແກ່ ແລະ ບໍ່ແຂງແຮງ ດັ່ງນັ້ນ ຄຳຫຼ້າ ຈຶ່ງຕ້ອງໄດ້ຢຸດການຮຽນຕັ້ງແຕ່ຊັ້ນມ 4, ລາວຢາກຮຽນ, ຢາກໄປໂຮງຮຽນແຕ່ຢູ່ໃນສະພາບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ຄຳຫຼ້າ ຕ້ອງເຮັດວຽກແບກຫາບເຄື່ອງ, ເປັນກຳມະກອນ, ລ້າງຖ້ວຍແລະຊອກເກັບຂວດນ້ຳຂາຍ. ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ຍ້ອນອາຫານ ແລະເຄື່ອງດື່ມທີ່ບໍ່ພຽງພໍ, ຮ່າງກາຍຈ່ອຍຜອມ, ແຂນຂາທີ່ອ່ອນແອ, ເຮັດໃຫ້ລາວຖືກທຸບຕີ ແລະ ຍາດວຽກ ຢ່າງໂຫດຮ້າຍ. ຮູ້ສຶກວ່າຊີວິດໄປຮອດເສົັ້ນທາງຕັນແລ້ວ, ກິນເຂົ້າເຫຼືອມື້ 3 ຄາບແລະ ຄວາມທຸກຍາກ ຕິດຕົວໄປຕະຫຼອດຊີວິດ.
ທຸກໆມື້ເຈົ້າ ໜີ້ ເຂົ້າໄປໃນເຮືອນພັກເພື່ອຂູ່ເຂັນ ແລະ ເກັບ ໜີ້, ຄຳຫຼ້າຢ້ານ ຈື່ງອອກໄປຕາມທາງ ທັງເວັນ, ເຈົ້າຂອງເຮືອນກໍ່ໄລ່ເພາະວ່າລາວບໍ່ມີເງິນຈ່າຍຄ່າເຊົ່າຫ້ອງ. ປະມານ 3.4 ເດືອນ, ຄຳຫຼ້າຕ້ອງນອນຢູ່ໃຕ້ຂົວໃນສະພາບທີ່ມີຝົນຕົກຫນັກ, ຫນາວເຢັນ, ບໍ່ມີອາຫານ. ແລະມັນເປັນຄວາມຈິງທີ່ວ່າ "ຫິວໂຫຍແລະອຶດຢາກໄປນຳກັນ, ຄຳຫຼ້າ ໄດ້ເກີດຄວາມຄິດ ທີ່ຈະລັກເອົາເງິນບໍລິຈາກ ໃນວັດ, ເພາະວ່າລາວເຄີຍອາໄສຢູ່ໃກ້ກັບວັດຕັ້ງແຕ່ອາຍຸຍັງນ້ອຍດັ່ງນັ້ນຈື່ງ ກໍ່ເຂົ້າໃຈເຖິງການໄປມາເຂດນີ້ເວລາປະມານ 1 ໂມງກາງຄືນ, ເລືອກວັດທີ່ຢູ່ໄກ, ຕິດຕາມບ່ອນນີ້ສອງສາມມື້ມີຄົນເຂົ້າອອກຝໜ້ອຍ,ຄຳຫຼ້າ ປິນກຳແພງເຂົ້າຢ່າງງ່າຍດາຍ ໂດຍບໍ່ມີໃຜຮູ້. ກຳລັງຄິດວ່າຈະເປີດຝາຕ້ອງບໍລິຈາກແນວໃດລາວຖືກພະອາຈານ ປະຈຳວັດຈັບໄດ້ ແລະ ທຸກສິ່ງທີ່ເກີດຂື້ນແມ່ນແຕກຕ່າງທັງຫມົດຈາກແນວຄິດຂອງຄຳຫຼ້າ.
ນອກຈາກນັ້ນ, ທຸກໆເດືອນ, ຜົວເມຍອ້າຍ ຄຳຫຼ້າ ຍັງໃຊ້ເວລາເພື່ອໄປເຮັດການກຸສົນ ແລະ ໄປວັດ.ແນ່ນອນວ່າລາວບໍ່ລືມທີ່ຈະຕອບແທນບຸນຄຸນຂອງພະອາຈານທີ່ໄດ້ລ້ຽງດູລາວແລະໃຫ້ໂອກາດລາວໃນການປ່ຽນແປງຈຸດໝາຍປາຍທາງຂອງລາວ.
ອ້າຍ ຄຳຫຼ້າ. ໄດ້ກ່າວວ່າ:“ ມື້ນີ້ຂ້າພະເຈົ້າເປີດເຜີຍຄວາມລັບນີ້ເພາະວ່າຂ້າພະເຈົ້າຢາກໃຫ້ຜູ້ທີ່ໂຊກດີຈະປ່ຽນແປງຊີວິດຂອງພວກເຂົາຍ້ອນສາຍແຂນແຫ່ງທິເບດ. ສະນັ້ນສິ່ງທີ່ຂ້ອຍຢາກເນັ້ນ ໜັກວ່າມີສິ່ງມະຫັດສະຈັນແທ້ໆໃນໂລກນີ້ພຽງແຕ່ເຈົ້າເຊື່ອຖື. ຢ່າເສຍເວລາອີກຕໍ່ໄປ, ຊອກຫາເລີຍ ສິ່ງສັກສິດປະຈຳຕົວ. ສິ່ງທີ່ທ່ານຄວນເຮັດໃນມື້ນີ້ຫຍັງ, ສັ່ງເລີຍ ສາຍແຂນຕີເບດ ຢູ່ທີ່ນີ້ແມ່ນຮ້ານຈຳໜາຍເຄື່ອງເກົ່າແກ່ທີ່ບັງເອີນ.ຂ້ອຍໄດ້ຍິນວ່າຂາຍ ສາຍແຂນຕີເບດ ລາຄາບໍ່ແພງ, ຂ້ອຍເຊື່ອວ່າຊີວິດຂອງທ່ານຈະສວຍງາມຂື້ນແນ່ນອນ".
ຄິດວ່າພຣະອາຈານຈະຈັບລາວ ກົງກັນຂ້າມອາຈານເວົ້າຢ່າງສຸພາບ, ໃບໜ້າທີ່ເມດຕາ, ສາຍຕາທີ່ອ່ອນໂຍນເຮັດໃຫ້ລາວນັ່ງແຂງຕົວລົງກັບພື້ນ. ພຣະອາຈານພຽງແຕ່ເອົາມືວາງໃສ່ບ່າຂອງຂ້ອຍຄ່ອຍໆ ແລະ ແນະນຳ ຂ້ອຍວ່າ "ເຈົ້າຍັງ ໜຸ່ມ, ມີຄວາມແຂງແຮງກ້າຫານ, ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງມາລັກເອົາສິ່ງຂອງໃນວັດ, ຖ້າອາຈານພົບໃນໄວ, ເຈົ້າຈະປະສົບກັບຄວາມ ລຳ ບາກຫຼາຍໃນອະນາຄົດ ເຈົ້າຮູ້ບໍ່?”. ຂ້ອຍເອົາມືບັງໜ້າແລະຮ້ອງໄຫ້, ຮ້ອງໄຫ້ຂໍອະໄພ, ສາລະພາບຄວາມທຸກທັງ ໝົດທີ່ອັດອັ້ນມາດົນ. ທັນທີທັນໃດ, ພຣະອາຈານໄດ້ເອົາມືຂອງຂ້ອຍອອກ ແລະ ໃຫ້ສາຍແຂນທີ່ເຮັດດ້ວທອງ. ໃນກາງຄືນມັນກໍ່ສ່ອງແຈ້ງ, ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍສະດຸ້ງຕື່ນ. ອາຈານກ່າວຢ່າງໄມຕຣີວ່າ,“ ລູກມີພອນກັບພະພຸດທະເຈົ້າ, ມີຄວາມດຸໝັ່ນ, ອ່ອນໂຍນ, ຕຫຼັາຈາກນີ້ລູກຈະເຮັດວຽກທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ສະນັ້ນພະພຸດທະເຈົ້າ ໃຫ້ສາຍແຂນວົງນີ້ກັບລູກ.ອາຈານໄດ້ແນະນຳໃຫ້ ເບິ່ງແຍງຢ່າງດີ, ອະທິຖານຢ່າງຈິງໃຈ, ລໍຖ້າໃຫ້ມີໂຊກດີທີ່ຈະມາປ່ຽນແປງຊີວິດຂອງ " ບໍ່ ຄາດຄິດວ່າສາຍແຂນ, ດົນຕໍ່ມາຂ້ອຍກຈື່ງຮູ້ວ່າມັນຖືກເອີ້ນວ່າ “ສາຍແຂນແຫ່ງທິເບດ” - ໄດ້ ຊ່ວຍໃຫ້ຊີວິດຂ້ອຍເຫັນບາດກ້າວໃໝ່.
ຫລັງຈາກຄືນໂຊກຊະຕາ, ເມື່ອຂ້ອຍເຫັນຄວາມໝາຍ, ຂ້ອຍໄດ້ກວດເບິ່ງສາຍແຂນ ເຊິ່ງຂ້ອນຂ້າງສວຍງາມ ແລະ ໜ້າສົນໃຈ. ຕາມ ຄຳເວົ້າຂອງອາຈານ, ຂ້ອຍໄດ້ພະຍາຍາມພະນັນຄັ້ງ ໜຶ່ງ, ທຸກໆມື້ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອະທິຖານຢ່າງຈິງໃຈ, ຈັ້ງຈິດອະທິຖານ,ນັບນັບສາຍແຂນຄ້າຍຄືກັບສົມບັດ.
ປະມານ 2 ອາທິດຕໍ່ມາ, ໃນເວລາທີ່ຂ້ອຍ ກຳ ລັງໄປຂັດເກີບຢູ່ຕາມຖະ ໜົນ, ຂ້ອຍໄດ້ເຫັນລຸງຄົນ ໜຶ່ງ ທີ່ເບິ່ງຄືສຸພາບ, ຂ້ອຍໄດ້ມາແນະ ນຳ ລາວໃຫ້ຂັດເກີບ ແລະ ນວດຟຣີ. ເຫັນຂ້ອຍເປັນຄົນຫ້າວຫັນດຸໝັນ ລາວໄດ້ຖາມຂ້ອຍວ່າຢາກໄປເຮັດວຽກຢູພົງສາລີບໍ່ ບັງເອີນໄດ້ຮັບເຊື້ອເຊີນຂ້ອຍໄດຕັກລົງທັນທີ ແລະຊີວິດຂອງຂ້ອຍຫັນໄປບາດກ້າວໃໝ່.
ຄວາມເປັນຈິງແລ້ວ, ລຸງຄົນນັ້ນແມ່ນນາຍໜ້າຂາຍທີ່ດິນໃນຜົ້ງສາລີ ຊ່ຽວຊານໃນການແນະ ນຳຕອນ ດິນງາມໃຫ້ນັກລົງທຶນຫຼາຍ. ຫລັງຈາກນັ້ນ 3 ເດືອນຕໍ່ມາ, ຂ້ອຍຖືກແຕ່ງຕັ້ງເປັນຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລຸງຫົກ, ຫລັງຈາກ 6 ເດືອນ, ຂ້ອຍໄດ້ເກັບຕອນດິນເພື່ອຂາຍເອົາກຳໄລສ່ວນຕ່າງ, ສະນັ້ນ, ເປັນເວລາ 2 ປີຕິດຕໍ່ກັນ, ຂ້ອຍໄດ້ເກັບເງິນຈາກທີ່ດິນສ່ວນໃຫຍ່ຢູ່ຜົ້ງສາລີເພື່ອຊື້ແລະຂາຍຕໍ່. , ແລະ ລຸງຫົກ, ລາວສຸຂະພາບອ່ອນແອຫລາຍ, ສະນັ້ນລາວໄດ້ມອບ ໝາຍ ວຽກງານທັງ ໝົດ ໃຫ້ຂ້ອຍ. ແລະ ດຽວນີ້ຫລັງຈາກປະມານ 5 ປີ, ຂ້ອຍໄດ້ແຕ່ງງານກັບຍິງທີ່ງາມທີ່ສຸດໃນຜົ້ງສາລີ ແລະຂ້ອຍມີລູກຊາຍສອງຄົນ, ລູກສາວໜື່ງຄົນທີ່ມີຄວາມນ້າຮັກຫຼາຍ, ແລະ ຂ້ອຍໄດ້ສ້າງບໍລິສັດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່, ຊື້ ເຮືອນທີ່ຫຼູຫຼາ, ມີສິ່ງອຳນວຍຄວາມສະດວກຄົບຊຸດ,ໃຫ້ ເດັກນ້ອຍຂອງຂ້ອຍ ຮຽນຢູ່ໂຮງຮຽນນານາຊາດທີ່ດີທີ່ສຸດ.
ເຮົາໄດ້ຍີນກ່ຽວກັບຍັ່ນກັນຊີບຫຼາຍປະເພດ. ໂດຍສະເພາະແມ່ນຕອນຢູ່ຈິນ. ນັກທຳນາຍ, ວົງ, ແຫວນ ກັນຊີບ - ທຸກສິ່ງດັ່ງກ່າວເປັນປະເພດຄ້າຂາຍຂະຫຍາຍຕົວຢູ່ຫັ້ນ. ດຽວນີ້ເຮົາຕັດສິນສັ່ງວົງແຂນມືຢູ່ບ່ອນຂອງເຈົ້າ, ຂອບໃຈທີ່ໃຫ້ໂອກາດ!
ບົດຄວາມມ່ວນຫຼາຍ.ຂ້ອຍບໍ່ຄິດວ່າໃຜແມ່ນພະພຸດທະເຈົ້າ, ແຕ່ຂໍຂອບໃຈກັບອ້າຍ ຄຳສອນ, ດຽວນີ້ຂ້ອຍຮູ້ແລ້ວ ຂ້ອຍຈະສັ່ງຊື້ຫຼຽນໂຊກດີຕື່ມອີກ. ຫວັງວ່າມັນຈະຊ່ວຍຂ້ອຍໄດ້ສະເໝີ.
ຄືກັບເທບນິຍາຍ!
ຂ້ອຍໄດ້ສັ່ງໃຫ້ລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍ (ອາຍຸ 15 ປີ). ລາວໄດ້ຮຽນຄາລາເຕໂດມືອາຊີບແລະສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າດ້ວຍຫຼຽນໂຊກດີນີ້ລາວໄດ້ຮັບໄຊຊະນະໃນການແຂ່ງຂັນເລື້ອຍໆ. ຢ່າຄິດວ່ານີ້ແມ່ນເລື່ອງບັງເອີນ. ພຸດທະເຈົ້າໄດ້ຊ່ວຍຫຼາຍຄົນແລ້ວ
ນີ້ແມ່ນວົງຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ປ້ອງກັນທຸກກໍລະນີ. ເມື່ອຊື້ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເບື່ອວຽກເຮັດງານທຳກິນເງິນເດືອນບໍ່ພໍຢູ່. ເຄິ່ງປິຜ່ານມາເຮົາໄດ້ປະວຽກ ແລະ ສ້າງທຸລະກິດໄດ້ດີ ;) ຂອບໃຈ!